Temeller, bina ile zemin arasında kuvvet dengesinin sağlandığı geçiş elemanlarıdır. Fiziksel niteliklere bağlı olarak tasarlanır.

Her düşey taşıcı altında dolanan şerit şeklindeki temellerdir. Bu tip temeller kirişli veya kirişsiz olarak oluşturulabilirler ancak pabuç üstünde bir kiriş varsa kiriş yüksekliği (h1) ve pabuç kalınlığı (h2) toplamı genellikle hesapla bulunan gerekli zımbalama kalınlığını kurtarır veya kiriş yüksekliği arttırılarak bu sağlanır. Bu durumda ayrıca bir zımbalama bölgesi oluşmasına gerek yoktur. Kirişin b1 genişliği hesapla bulunur ancak en az genişlik o sürekli temel üzerinde bulunan kolonların en uzun kenar genişliğinden az olamaz. 

Yükler ve zemin durumu el verdiğimde sürekli temeller kirişsiz olarak da yapılabilir. Bu durumda zımbalama tahkiki sonucu temel pabuç yüksekliği yeterli gelmez ise burada da bir zımbalama bölgesi oluşturulması zorunludur. Bu durumda tekil temeller de ki kurallar aynen geçerli olacaktır. Sürekli temellerde de minimum temel genişliği 100 cm' dir. 

Kirişli sürekli temellerde de toplam kesip zımbalama kurtarsa dahi, temel pabucu beton döküm kolaylığı ve kalıp ekonomisi yönünden eğimli ne olarak yapılabilir. Bu durumda en uçta pabuç kalınlığı d≥20 cm olmak koşulu ile pabuç üst kenarı kiriş alt kenarına birleştirilecek şekilde eğimli olarak dökülebilir. Bu tip uygulamalarda tekil Temeller de olduğu gibi bir açısal sınırlama yoktur. 

Örnek Sürekli Temel Maketleri

Tüm düşey yüklerin altta bir plakla karşılaştığı temellerdir. Zemine ve yapı yüklerine bağlı olarak yüzeysel plak veya kirişli plak olarak yapılabilirler. Yüksekliği hesapla bulunur.